Szkoła podstawowa w Gackach została założona w roku szkolnym 1956/1957. Utworzenie tej szkoły wiązało się z rozbudową zakładu gipsowego "Dolina Nidy", wybudowaniem osiedla robotniczego oraz przyrostem ludności. Szkoła mieściła się w baraku. Stał on na podwyższeniu z kamieni. Ściany, podłoga były wykonane z elementów drewnianych. Dach pokrywała papa. Zimą ogrzewano wnętrze piecem węglowym.  Mimo to podczas mrozów uczniowie na lekcjach przebywali w okryciach wierzchnich. W baraku tym znajdowały się trzy słabo oświetlone sale lekcyjne o niewielkiej powierzchni oraz pomieszczenia  na kancelarię i pomoce dydaktyczne (około 10m2). Przez długość baraku przebiegał korytarz, nie szerszy niż 1,5m, w którym zamontowano drewniane wieszaki na odzież i obuwie uczniów. Na zewnątrz obok baraku znajdowała się drewniana ubikacja. Ponieważ nie było bieżącej wody, więc czerpano ją ze studni, wykonanej z betonowych kręgów i pokrytej drewnianym zabezpieczeniem.   W drugiej części budynku znajdowała się przyzakładowa świetlica. Zajęcia odbywały się w systemie dwuzmianowym. Szkoła posiadała cztery oddziały. Brakowało sali gimnastycznej, stołówki oraz biblioteki. W okresie letnim zajęcia z wychowania fizycznego odbywały się na powietrzu, obok szkoły, Natomiast w czasie zimy, na korytarzu szkolnym lub w świetlicy. Z roku na rok, polepszały się warunki lokalowe szkoły. Jak podaje S. Majewski w woj. świętokrzyskim "przyrost izb lekcyjnych następował nie tylko na wskutek realizacji nowych inwestycji szkolnych, ale także drogą wynajmowania  na potrzeby szkół, szczególnie na wsiach, sal lekcyjnych w domach prywatnych. Potwierdza to znaczny odsetek izb wynajętych, np. w roku szkolnym 1957/1958, stanowiły one 24% ogólnej liczby izb lekcyjnych". Dzięki usilnym staraniom kierownika szkoły Heleny Nowak, jak również pomocy ze strony dyrektora Zakładu Przemysłu Gipsowego "Dolina Nidy", w roku szkolnym 1958/1959 szkołę   przeniesiono do wynajętego bloku osiedlowego. Budynek był nowy, wymurowany z cegieł, pokryty dachówką. Posiadał sanitariaty, bieżącą wodę i centralne ogrzewanie. Na piętrze mieszkały  dwie rodziny, a parter przeznaczono dla użytku szkolnego. W budynku szkolnym znajdowały się dwie sale lekcyjne, w tym dwie przechodnie. Praca odbywała się na dwie zmiany ,gdyż szkoła posiadała sześć oddziałów. Z tego względu klasy I-II uczęszczały na drugą zmianę. Tak jak w poprzednim lokalu, mankamentem był brak sali gimnastycznej oraz pomieszczeń na stołówkę i bibliotekę. Prowizoryczna szatnia znajdowała się na korytarzu. Dzieci wieszały swoje okrycia na wieszakach przymocowanych do ściany. Pod koniec roku szkolnego 1959/1960, szkołę przeniesiono do obszerniejszego budynku, w którym wygospodarowano pomieszczenia na bibliotekę szkolną, pokój nauczycielski oraz szatnię. Był to budynek wybudowany przez Zakład Przemysłu Gipsowego "Dolina Nidy" i przeznaczony na przedszkole. Dzieci uczyły się w pięciu dużych salach lekcyjnych, z których dwie przeznaczono  na klasopracownię fizyko-chemiczną i gabinet biologiczno-geograficzny. Sale te wyposażono w nowy sprzęt oraz pomoce dydaktyczne: ławki, krzesełka, szafy, tablice, segregatory, wieszaki do map, piłki, siatki, telewizor "Opal", radio, aparat projekcyjny, gramofon, płytotekę, globusy, instrumenty muzyczne, pomoce do nauczania prac ręcznych i wiele innych. Poprawiły się także warunki sanitarne. Uczniowie korzystali z umywalni oraz ubikacji. W szkole też rozpoczęto dożywianie dzieci.  Na parterze wygospodarowano pomieszczenie na kuchnię. Zatrudniona kucharka wraz z pomocą woźnej przygotowywały posiłki dla dzieci z oddziałów przedszkolnych i szkolnych. Z roku na rok przybywało uczniów oraz oddziałów. Tym samym pogarszały się warunki lokalowe. Dwie sale lekcyjne wynajmowano w Przyzakładowej Szkole Zawodowej, do której uczęszczały dzieci z klas I-III. Korzystano również z sali gimnastycznej. W okresie letnim zajęcia z wychowania fizycznego odbywały się na boisku sportowym, wykonanym przez uczniów oraz rodziców.  Dbano o wygląd szkoły. Korytarze, sale lekcje   zawsze były odpowiednio udekorowane, w zależności od okoliczności. Młodzież szkolna pod kierunkiem nauczycieli wykonywała tematyczne gazetki ścienne, z których uczniowie mogli dowiedzieć się ciekawych i interesujących wiadomości. Wraz ze wzrostem ilości dzieci, zwiększała się liczba  nauczycieli. W roku 1956/1957 istniały cztery oddziały, do których uczęszczało 58 uczniów. Pracowało dwóch nauczycieli. W roku następnym, utworzono oddział piąty, zwiększyła się liczba uczniów  do 78. Zatrudniono trzeciego nauczyciela.   W latach 1958/1959-1959/1960 liczba uczniów wzrosła do 126. Przybyły dwa oddziały i jeden nauczyciel. W roku szkolnym 1965/1966 liczba uczniów wzrosła do 236. Szkoła posiadała siedem oddziałów i dziesięciu nauczycieli.  W roku 1966/1967 liczba uczniów wzrosła do 268, czyli na jedną salę lekcyjną przypadało 53, uczące się osoby. Ta duża ilość, na niewielką liczbę izb lekcyjnych ,z roku na rok pogarszała istniejące warunki do nauki.  W związku z powyższym 1966 rozpoczęto budowę szkoły podstawowej w Gackach.  3 grudnia 1968r. o godzinie 12.00 sekretarz KP PZPR Piotr Bidziński dokonał przecięcia wstęgi i przekazał symboliczny klucz kierownikowi szkoły Antoniemu Markiewiczowi. Szkole nadano imię Stanisława Toporowskiego. Powierzchnia działki szkolnej łącznie z powierzchnią zabudowań wynosi 7696 m². Budynek szkolny składa się z dwóch segmentów połączonych ze sobą korytarzem. Wejście główne do budynku szkolnego usytuowane jest od strony południowej, a pozostałe od strony korytarza łączącego salę gimnastyczną z budynkiem szkolnym oraz od strony kuchni.  Szkoła była modernizowana przez kolejnych dyrektorów p. mgr Henrykę Homińską, p. Marię Kowalską ,p.Jolantę Zielińską.

Od września 2021 r funkcję dyrektora szkoły pełni mgr Barbara Bielecka.